من آدم شادیم ؟؟؟
من به جرز دیوار می خندم، به آدمایی که دم در مغازه نشستن و خیابونو میپان میخندم . به اونایی که زل میزنن بهم می خندم ، به اونایی که تا اتوبوس میاد میدون و از من جلو میزنن و من هم آخرین نفر سوار میشم، میخندم.
من به فال اعتقاد ندارم به کسایی که هر جا فال میبنن پاشون شل میشه و می خوننش و میگن وای چقدر راس میگه میخندم . به خواب اعتقادی ندارم هر کاری میکنم نمیتونم جلوی خودمو بگیرم، به کسایی که با آب و تاب خوابشونو تعریف می کنن می خندم.
من به کلاس دانشگاه ، به استاد که فقط فکر فروش کتابشه میخندم. به درسای مزخرفی که به خوردم میدن می خندم . به کسایی که توی سلف از صف رد میشن می خندم . به دخترا و پسرایی که فکرشون فقط شماره دادن و گرفتن و آخرش تیغ زدن طرفه می خندم.
من به ترس میخندم . به نظرم خدا هیچ چیزی بهتر از مرگ قرار نداده. پس هیچ چیز ترسناکی توی این دنیا نیست. به فرار از مشکلات میخندم ... به نظرم هیچ چیز شیرین تر از تجربه یی که از مشکلات بدست میاد نیست. به ضعف به ترس به فرار ... به خود کشی، می خندم.
من از احساسات متنفرم، فکر می کنم موفق ترین موجود روی زمین سنگه! به احساساتم می خندم . به عشق میخندم چون فکر می کنم عشق جدا از فکر اصلا وجود نداره. از قید و بند متنفرم، نه خودمو به کسی و چیزی وابسته میکنم نه از وابسته بودن کسی به خودم استقبال می کنم ، به وابستگی هم می خندم .
من به اینکه دو تا آدم حتی برای ده دقیقه نمی تونن توی مترو کنار هم وایسن می خندم . به فقر مردم نگاه می کنم، بدبختی جامعه رو که هرچی سرش میاد از فقر فرهنگیه می بینم. به کج روی ها به تصمیمات غلط نگاه می کنم. تجاوز و خود فروشی رو می بینم ولی به اینکه کاری از دستم بر نمیاد ... می خندم. ووو ...
.
.
.
من که اینقدر سوژه برای خنده دارم ... چرا همیشه اینقدر غمگینم ؟؟؟
به من چطور ؟؟ آیا به من میخندی؟؟ البته من ژوکرم همه باید به من بخندن . تو هم بخند ):
من به کسی نمی خندم ، حتی به همین ها هم نمی خندم!!
خب اینقدر نخند آخه میگن بعد هر خنده گریه هستش:)
آره یه چرخه سینوسی داره معمولا !
سلام
راست می گیها چقدر بهانه هست اما بهانه‌های غمگین بودن قوی تر همیشه.
ترسیدم ! راستی نکنه به نگاشته‌های ما هم می خندی؟؟؟
..........................................
به روز شدم با معرکه بزرگ
نه خدا نکنه من کی ام به نوشته های شما بخندم !
به قول عزیز نسین:زندگی یه شوخی تلخه!
این عزیز نسین از اون آدمهایی بوده که به همه ی مسخره بازی های این دنیا میخندیده و میخندونده.
عجب روحیه ای داشته این عزیز نسین !
سلام
خوب خنده هم خوبه! آفرین همین جور ادامه بده. به قول ما اینجوری میشی علی بی غم!
وقت کردی به این دولت مهر و عدالت هم بخند.
راستی نمی دونم این وبلاگ و اون وبلاگمو چطوری از هم متفاوت کنم یا اصلا به نظرت بکنم؟ ولی هر چی هست ایران بلاگه بچه مثبت تره! البته تو که باید به هر دو سر بزنیا!!!!!!!!!
شاد باشی همیشه
فعلا
یا حق
آره دیگه فعلا سوژه اصلی همین دولته :))
چشم به هر دو سر می زنم
بدون شرح...
آپم با وقتی پرزیدنت با عکاسان شوخی می کند...
هدف رضاینت ما جلب شماست...
من هم به مثل "خنده بر هر درد بی درمان دواست" میخندم!!
تا درد باشه خنده نیست
تا خنده باشه درد نیست
چی شد آخر ؟؟؟
سلام من اپم .هر دو. وبلاگم.منتظرتم
یاد این بیت شعر افتادم:
خنده ی تلخ من از گریه غم انگیز تر است
کارم از گریه گذشته به این می خندم
خود خودشه .. زدی تو خال . مرسی