سرنوشت (بازی داستانک نویسی)

داشتم تند تند نهارمو  می خوردم. خیلی دیرم شده بود، باید نیم ساعت دیگه برای مصاحبه می رفتم اون شرکتی که دیروز بهشون زنگ زده بودم. دلشوره داشتم ولی امیدوار بودم، مدارکم رو تایید کرده بودن فقط مونده بود مصاحبه که می تونستم از پسش بر بیام. من به این کار نیاز داشتم. این طوری دیگه می تونستم برم خاستگاریش، باباشم دیگه بهونه ای نداشت. 

یکدفعه گلوم سوخت. حس کردم گلوم داره تیکه تیکه میشه. یه تیکه شیشه توی غذام بود! 

نمی تونستم نفس بکشم ... داشتم خفه میشدم. مجبور بودم نفس بکشم، با هر نفس تیکه ی شیشه گلوم رو پاره می کرد و میرفت پایین تر.یاد گذشته افتادم 

یاد اون روز که سر بچه ی همسایه داد زدم و اونم با سنگ شیشه ی آشپز خونه رو شکست! 

یاد اون روز که شیشه ای که خریده بودم رو با یخورده گچ که از بنایی خونه همسایه کش رفته بودم سر هم بندی کردم! 

یاد اون روز که از بس حواسم پرت بود یادم رفت در کیسه برنج رو ببندم! 

یاد اون روز که باهاش دعوام شد و از عصبانیت کادویی که برام آورده بود رو پرت کردم طرفش و اونم جا خالی داد و خورد به شیشه ی لق آشپزخونه، شیشه هم افتاد و شکست و خورده هاش رفت توی برنج! 

یاد دیشب که تا دیر وقت داشتم باهاش حرف می زدم تا اشتباهم رو ببخشه! 

یاد امروز صبح که با اینکه ساعت رو می دیدم که داره دیر میشه ولی از رختخواب نمیومدم بیرون تا اونقدر دیر شد که مجبور شدم برنج رو پاک نکرده بپزم!  

احساس خنکی توی گلوم کردم ... نوری از گلوم بیرون زد و همه جا رو روشن کرد، هوای سردی از پارگی گلوم وارد نایم شد. همه جا پر از خون شده بود و من هنوز داشتم فکر می کردم کدوم اشتباهم باعث شد که این طور بمیرم!!!  

---

 این بازی داستان کوتاه نویسی هستش که تلخون من رو قابل دونست و بهش دعوتم کرد ... برای بازی باید یک داستان مینی مال 150 تا 200 کلمه ای بنویسی و چند نفر دیگه رو هم به نوشتن دعوت کنی ... این مینی مال من بود و منم از ژوکر و شبزده و zaq دعوت کردم تا با کمکشون بازی رو ادامه بدیم.